Η κυριαρχία επί των ανθρώπων είναι το παντοτεινό ζητούμενο. ..παντοτεινό ζητούμενο; ..το κουρελι;

"Η κυριαρχία επί των ανθρώπων είναι το παντοτεινό ζητούμενο."

Μεγάλο μυστικό: Ο άνθρωπος είναι ο απόλυτος οικονομικός πόρος - RAMNOUSIA

..ποια ειναι η εννοια του ανθρωπου .. ποιος ειναι εκεινος που φερνει την ετικετα ..ανθρωπος .. τα υποχειρια, οι δουλοι, οι δουλοπαροικοι, οι μετεπειτα μισθωτοι ..πως τολμανε;  .. η .. μονο .. οι με την βουλα ανθρωποι ..οι κυριαρχοι .. οι ανανταμ-μπαμπανταμ .. εξουσιαστες

και καθε ομοιοτητα μεταξυ των ομαδων .. ειναι ..παραπλανητικη ..καθαρη συμπτωση ..και δεν θα πρεπει να εκλαμβανεται .. καθ' οποιονδηποτε τροπο .. ουτε και σαν ενδειξη ..οτι ειναι ανθρωποι .. και να ονομαστουν ..υπανθρωποι .. η 'ανθρωποι' ..με εισαγωγικα ..

και ο 'ανθρωπος' ..ας τον πουμε ανθρωπο .. ενα αβουλο υποχειριο .. καθυποταγμενο πληρως .. στο παντοτεινο ζητουμενο .. να παιζει τον προδιαγεγγραμμενο ρολο του .. χωρις τσιριμονιες ..
 

..που το ειναι του εκπληρωνεται στην αναζητηση του κυριαρχου ..

η ..μεσα απο τις διαδικασιες αυτου του γιγνεσθαι .. ειναι αδυνατον να βαλει στο μυαλο του ..οτι η κυριαρχια επι των ανθρωπων .. δεν ειναι καθολου ..και ουδεποτε ..παντοτεινο ζητουμενο ..

... αλλα ενα κουρελι ..απομειναρι ..μιας ..θνησκουσας ιδεολογιας που το μονο που του αξιζει ..ειναι να το πεταξουμε στα αχρηστα της ιστοριας .. και απο δω παν και αλλα ..

Η πολιτικη ενωση της Ευρωπης ..ουτοπια. Ηλιθια η αντιμετωπιση και ο χαρακτηρισμος σαν ουτοπια.

Η ουτοπία της πολιτικής ένωσης της Ευρώπης

"Συνεχίζοντας τις διαπιστώσεις σημειώνει ότι «η Ευρώπη ως σύνολο έχει χονδρικά ισοσκελισμένο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, γεγονός που σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να προσελκύσει κεφάλαια από αλλού». «Η Ευρώπη όμως δεν είναι άθροισμα», συνεχίζει. «Είναι ένα σύνολο κρατών που έχουν τους δικούς τους προϋπολογισμούς και τις δικές τους αγορές εργασίας. Κι έτσι δημιουργείται η κρίση», καταλήγει."

«Η Ευρώπη όμως δεν είναι άθροισμα», .. φερνει την φραση στο κεφαλι .. αθροισμα των μερων του συνολου .. the sum of the parts .. more than the sum of the parts .. that, .. the whole is .. η Ευρωπη δεν ειναι αθροισμα .. ειναι παραπανω απο αθροισμα ..

την μετουσιωση στο ..ολον .. που ειναι ..διαφορετικο ... και μαλιστα παραπανω απο το συνολο ..

οι προυπολογισμοι ..οι αγορες εργασιας .. ειναι μονο μερικες ..επι μερους διαστασεις ..

στις κοινωνιες ανα την Ευρωπη ..οι πτυχες ..πολυδιαστατες .. εχουν τις δικες τους δυναμικες ..

και το ξεκοβεις ..μια και καλη .. ειναι ..ανεξελεγκτες ..

κριση; .. απο ποια σκοπια το κοιταζεις .. οι ανακαταξεις ..που επιτασουν .. επιζητουν .. και εκβιαζουν ..καθως τα ..μερη του συνολου ..ασκουνε πιεση   .. στην διαμορφωση του ολου ..

νουθετησεις .. ποδηγετησεις .. να τις βαλεις ..σε παπουτσια, καλαποδια .. αδυνατη ..

ηλιθια η αντιμετωπιση .. και ο χαρακτηρισμος σαν ..ουτοπια ..

ιδιον ενος μυαλου ..που εχει ενστερνιστει πληρως στα ορια που οι παρωπιδες επιτρεπουν  ..  να δουλευει το μυαλο σε περιορισμενα οπτικα πεδια

η ολοκληρωση προς το ..ολον .. ειναι τελοιοματικη ..

και αυτη η διαδικασια ειναι ..αναποφευκτη .. οι μετακινησεις .. η ροη των πληροφοριων στο απογειο ..
οι διαυλοι ..τα καναλια .. η χειραγωγηση των πληροφοριων .. η αιτια .. που επιβραδυνει την ολοκληρωση της Ευρωπης .. στο ολον της .. 

Ψαχνοντας τον ..υπερ-τεχνοκρατη .. τον ..υπερ-πολιτικο να μας βγαλει απο την κριση. Αναμενοντας ..ανυπομονα την εξελιξη της γενετικης μηχανικης

.. για την δημιουργια ..του υβριδιου-χιμαιρα ..πολιτικου-τεχνοκρατη ..και αν οχι ..το παντρεμμα στην εξουσια ..πολιτικου και τεχνοκρατη ..

When politicians and business leaders make decisions due to deeply ingrained cognitive biases, they can steer entire companies or countries towards outcomes that are later acknowledged to be disastrous, and which negatively impact the lives of millions of people. 

Today's Big Idea: Decision Making and Cognitive Bias | Big Think

το να βαζεις .. .... ανυπερβλητους ..απραγματοποιητους .. ανυπαρκτους στοχους .. να βρεις τον ..υπερ-τεχνοκρατη .. τον υπερ-πολιτικο ... ισοδυναμει με το να ψαχνεις να βρεις ..ψυλλους στα αχυρα .. η ..καλυτερα να βρεις τον ψυλλο σε αμετρητες θυμωνιες απο αχυρα ..

The 12 cognitive biases that prevent you from being rational


List of cognitive biases - Wikipedia, the free encyclopedia 


Υποκειμενική επιβεβαίωση - Βικιπαίδεια 

Υποκειμενική επιβεβαίωση (αγγλ. Subjective validation), γνωστή και ως φαινόμενο προσωπικής επιβεβαίωσης, ονομάζεται η γνωστική προκατάληψη (cognitive bias) σύμφωνα με την οποία ένας άνθρωπος θεωρεί μία πρόταση ή κάποιο άλλο είδος πληροφορίας αληθή, αν αυτή έχει κάποιο σημαντικό νόημα ή σημασία για αυτόν.


Τα Golden Boys της συμφοράς!;;;; ..γνωστικες προκαταληψεις .. cognitive biases .. βριθουν στον ψυχισμο των ανθρωπων ..απο τους ..μεγαλοπραγμονες ..Σαμαρα ..Στουρναρα .. μεχρι την κυρα Καλλιοπη της διπλανης πολυκατοικιας ..

οι ..γνωστικες προκαταληψεις τους .. τους ..τυρρανανε .. και μας τυραννανε.. η λυση να δημιουργηθη στο εργαστηριο ενα παιδι-σωληνα ..το υβριδιο ..πολιτικου-τεχνοκρατη .. στο ..απωτερο ..μακρινο μελλον ..οταν ξεπεραστουν θεματα ηθικης ...

.. και αν οχι ..παντρεμμα .. σαν μονη λυση ..

παντρεμα; .. κοινοβιο ..οχι μονο ..παντρεμμα .. 

Η Λιτότητα είναι Αρετή.. του Γιαννη Μακριδακη.

..το οικοσυστημα η μεγαλη ενοτητα, το συνολο, με το χρηματοοικονομικο συστημα το υποσυνολο .. και τιποτα παραπανω .. 

οτι διεπει καθοριζει το συνολο καθοριζει και τα υποσυνολα του .. σαν ενας νομος απαραβατος, θεμελιωδης  .. θεμελιωδεις νομοι που απο μεσα τους θα πρεπει να αντλουν οι νομοι που φτιαχνουν οι ανθρωποι ..μεσα στους νομους του οικοσυστηματος να περιεχονται ..

το χρηματοοικονομικο συστημα θα πρεπει να εναρμονιζεται ..απο εκει να τραβαει .. να παιρνει γραμμες 

το χρηματοοικονομικο συστημα οχι μονο οφειλει ..αλλα αναγκαζεται να υπακουσει ..

το χρηματοοικονομικο συστημα απο γεννησιμιου του πηγαινει εναντια στην φυση ..σκετη παρα φυση .. και η φυση εκδικειται ..

στα μετρα της φυσης ..στα μετρα του οικοσυστηματος .. ο ανθρωπος μερος της φυσης .. και απο την θεση την οποια κατεχει σαν μερος του οικοσυστηματος .. η δυναμικη που εναποτιθεται στο ειναι του .. τον ωθει να αντιτασσεται στο χρηματοοικονομικο συστημα .. να το φερει στα μετρα του μεσα στα πλαισια του ευρυτερου συστηματος .. αυτο ..του οικοσυστηματος 

ο ανθρωπος που δρα μεσα στα πλαισια του χρηματοοικονομικου συστηματος ..παραποιει την φυση ..εμφορειται απο αλαζονεια αχαλινωτη ..αδικαιολογητη επαρση .. κατα νου να δαμασει την φυση .. να την κανει να υπακουσει στις προσταγες του στα κελευσματα των χρηματοοικονομικων αρχων που τα διεπουν 

.. οι εννοιες παραποιουνται διαστρεβλωνονται διαστρεφονται παραμορφωνονται ..μεσα απο την παρα φυσει δυναμικη που αναπτυσσει το χρηματοοικονομικο συστημα 

.. στο αρθρο του αυτο .. ο Γιαννης Μακριδακης δινει μια σφαλιαρα .. σβουριχτη ..στον ανθρωπο .. για να 'ρθει στα συγκαλα του .. και οντας σε αυτην την κατασταση .. απο την μερια του .. να πεταξει με τις κλωτσιες .. το χρηματοοικονομικο συστημα ..και οσους ..ωρυονται ..και βρυχανε τα κελευσματα του .. απο Μερκελ, Σοιμπλε, Ομπαμα κλπ  .. απο τα εξωχωρια .. Σαμαρα, Στουρναρα κλπ ..απο τα ενδοχωρια .. 

κατευθειαν .. 

στον καδο με τα σαπια 

Η Λιτότητα είναι Αρετή, το ξεχάσαμε;

Πολιτική λιτότητας:

Εντός του χρηματοοικονομικού συστήματος σημαίνει ύφεση, αύξηση της ανεργίας, μείωση του ΑΕΠ, λιγότερο χρήμα στην αγορά και διάφορα άλλα τέτοια τα οποία τα ζούμε στο πετσί μας, όλα αυτά τα χρόνια.

Εντός του οικοσυστήματος όμως, λιτότητα σημαίνει ορθή, φιλοσοφημένη, ήρεμη ζωή, με σεβασμό στο περιβάλλον και στα άλλα πλάσματα, με την προσοχή μας στραμμένη στην βιοποικιλότητα και στην φέρουσα ικανότητα, με τον νου μας διαυγή και το σώμα μας υγιές.

Ποτέ ο λιτός, ο λιτοδίαιτος άνθρωπος δεν ήταν κατακριτέος, απεναντίας πάντοτε αποτελούσε αντικείμενο θαυμασμού και παράδειγμα προς μίμηση, στους θρησκευτικούς μύθους δε, κάθε άγιος και κάθε πρόσωπο άξιο λατρείας, ήταν λιανό, λιτό και απέριττο.

Πολιτική ανάπτυξης:

Στο χρηματοοικονομικό σύστημα σημαίνει άνοιγμα θέσεων εργασίας, κυκλοφορία περισσότερου χρήματος, αύξηση ΑΕΠ, αύξηση κατανάλωσης και διάφορα άλλα τέτοια τα οποία ζούσαμε για κάμποσα χρόνια πριν την λεγόμενη “χρηματοοικονομική κρίση” και μάλλον ονειρευόμαστε να ξαναζήσουμε. Οι πολιτικοί διαχειριστές της μοίρας μας δε, το λένε ξεκάθαρα ότι η επανάκαμψη της ανάπτυξης είναι ο στόχος τους. Κι οι πολίτες, μέχρι και οι αριστεροί, αυτό αναμένουν, για το ότι δεν φέρνουν την ανάπτυξη τους κατακρίνουν αυτούς που κυβερνούν, και με αυτό το βασικό δεδομένο τούς αντιπολιτεύονται.

Στο οικοσύστημα όμως η πολιτική ανάπτυξης, με τον τρόπο που την ορίζει το χρηματοοικονομικό σύστημα, σημαίνει απερίσκεπτη χρήση και σπατάλη ολοένα και περισσότερων φυσικών πόρων, οι οποίοι βέβαια βρίσκονται σε τρομακτική έλλειψη, σημαίνει επίσης αλλοίωση και καταστροφή τοπίων, κλίμακος, κλίματος, αναγλύφου, φυσικής ισορροπίας, πλανήτη εν τέλει, με αποτέλεσμα την πρόκληση, μέσα από τις χαοτικές διαδικασίες που διέπουν τη φύση, απρόβλεπτων, ανυπολόγιστων και μη αναστρέψιμων καταστροφών, οι οποίες τελικά στρέφονται ενάντια στον άνθρωπο και όχι ανάπτυξη δεν του φέρνουν αλλά τον απειλούν άμεσα με αφανισμό

Το δίλημμα λοιπόν δεν είναι αυτό που κατά κόρον τίθεται εδώ και χρόνια, κι αυτό που με .έπαρση έθεσαν χθες ο Ομπάμα και ο Σαμαράς από τον Λευκό Οίκο. Το δίλημμα δεν είναι Λιτότητα ή Ανάπτυξη. Το δίλημμα είναι ξεφουσκώνουμε οικειοθελώς την Φούσκα μας ή συνεχίζουμε να φυσάμε αέρα μέσα της και μέχρι πιο σημείο, αφού είμαστε βέβαιοι ότι όταν σκάσει θα μας σπάσει τα μούτρα.

Η ανθρωπότητα έχει διαπράξει Ύβρη τεράστια και βρίσκεται αυτή την ιστορική στιγμή στην κορφή του ετοιμόρροπου πύργου της Βαβέλ.

Ή ξεκινάει να τον αποκαθηλώνει τουβλάκι τουβλάκι ή συνεχίζει να τον χτίζει, όπως κάνει τώρα, μέχρι να καταρρεύσει.

Ποτέ κανείς δεν βγήκε χαμένος από την Λιτότητα. Η Λιτότητα είναι Αρετή κι εμείς την καταντήσαμε ακόμα κι αυτήν ως κατάρα, ως φόβητρο, ως κάτι το απευκταίο, το κακό, το βασανιστικό, το μισητό. Αυτό ακριβώς προδίδει την Ύβρη που διαπράττουμε. Αυτής της Ύβρεως η συνειδητοποίηση, η μετάνοια (καμία σχέση με θρησκοληψίες εδώ) και η διόρθωση, είναι η μόνη λύση. Ο επανεξανθρωπισμός του καταναλωτή και η επανατοποθέτηση των όρων και των εννοιών στη σωστή τους βάση, είναι ανάγκη απόλυτη και αποτελεί τον μόνο δρόμο προς την επιτυχία. Και όπως όλοι οι δρόμοι αυτού του είδους, είναι δρόμος μοναχικός, τον κάνει ο καθένας μόνος του, πρώτα μέσα του και κατόπιν έξω του. Και τότε αλλάζει το τοπίο τριγύρω.

Ας τα σκεφτούμε όλα αυτά, ιδίως το ότι κάθε Αρετή την καταντήσαμε Κακία και τότε θα συνειδητοποιήσουμε ότι πάμε ακριβώς αντίθετα, λες κι έχουμε αφήσει τον χείριστο και τον κρετίνο εαυτό μας να υπερέχει, τότε θα αντιδράσουμε, θα πράξουμε επιτέλους ως Άνθρωποι. Ποτέ δεν είναι αργά…