Στην αναρτηση 'Το ηχηρό μήνυμα της Απογευματινής' από Factorx | Τρ. 19 Οκτ 2010, 09:50 στην/στις κατηγορίες Πρώτη Σελίδα, περιμενα ενα βαρυγδουπο μηνυμα, που να κανει παταγο, αλλα εν τελει φαβα ο θησαυρος, μηνυματακι και καθε αλλο παρα ενα ηχηρο μηνυμα.
Αντι να εξευτελισει το θεμα, με το να εκθειασει ποσο ατσιδας επιχειρηματιας ειναι ο Σαραντοπουλος, να το θεσει στην σωστη του βαση, μια μεταστροφη απο την μονοπλευρη στην αμφιδρομη ενημερωση που τεινει προς την συμμετοχη. Οχι μονο αναγνωστης, ενα παθητικο στοιχειο, στις σχεσεις πραγματων αλλα ενα ενεργητικο στοιχειο στις κοινωνιες του σημερα. Οχι, οπου φυσαει ο ανεμος, το καθε εποχιακο μελτεμι και αμα κολλησει, κολλησε.
Οχι μονο να δινει αλλα και να περνει. Να μην υπαρχει ντροπη ουτε και φοβος, να τον υπολογιζεις τον αναγνωστη σου και οχι να τον θεωρεις μια αμελητεα ποσοτητα ανικανη, αδυνατη να προσφερει. Να μαθαινεις απο αυτον και συνεχεια να αλλαζεις. Μια αμφιδρομη σχεση.
Οχι επειδη δηλαδη αγορασες το εδρανο, αυτο ηταν, παει τελοιωσε. Αγορευεις καθ' εδρας και ολοι οι αλλοι ειναι υποχρεωμενοι να σ' ακουνε, σωνει και καλα. Βρε δεν σφαξανε.
Το με, αυστηρα επιχειρηματικα κριτιρια αντιμετωπιση του τυπου, δεν τραβαει. Δεν πηρε κανενα μαθημα, ας παει στο καλο, θα ξεχαστει γρηγορα.
Το αναμενομενο κλεισιμο της Απογευματινης, η λεγομενη κριση στον τυπο, και οχι μονο στην Ελλαδα αλλα και παγκοσμια, και ολα αυτα να ξεκινουν απο την ταση που εξελισσεται στις κοινωνιες των ανθρωπων, το να επεμβαινουν στα γιγνεσθαι, κατι που δεν ειναι καινουριο, ξενο προς την φυση του ανθρωπου αλλα σαν να λεμε, βρηκε το καπακι τον τεντζερη. Κατι που στην προκειμενη περιπτωση εμφανιζεται με τα σχολια που προσφερουν αναγνωστες μια ειδησης.
Σχολια που δεν πρεπει να θεωρουνται σαν μια σκετη κριτικη, αλλα απο την σκοπια του οτι, επεξεργαζονται αυτες καθε αυτες οι εννοιες, δημιουργουνται νεες, εμπεδωνονται παλιες, διασαφηνιζονται, ξεσκαρταρωνται απο οτι εμποδιζει την αναπτυξη τους, την εξελιξη τους μεσα απο μια διακλαδωση, που ο καθενας προσφερει, τον διαφορετικο τροπο που καποιος τις βλεπει, τις αισθανεται, τις εννοει (βασισμενο πανω στην αρχη της βιοποικοιλοτητας στην φυση). Διακλαδωσεις που δημιουργουν ενα πληθος απο παραφυαδες, γιατι απο εκει που καποιος την ξεκινησε και την αφησε, την επιασε καποιος αλλος, για να την πιασει καποιος αλλος και στην πορεια συγκροτουνται σε ενα στιβαρο σωμα.
Δεν αρκει για μια εννοια να βγει απο ενα σοφο κεφαλι. Η εννοια τελειοποιειται, ωριμαζει οταν περασει μεσα απο πολλα κεφαλια.
Τα σχολια δεν ειναι απλα η δεν πρεπει να ειναι μια κριτικη.
Καθως δεν επαρκει να βασιζομαστε πανω σε αυτα που μαθαμε απο τους γονιους μας, το σχολειο, την γειτονια, την δουλεια.
Ο καθε ενας εχει και τις δυνατοτητες και την βουληση αλλα και ειναι αναγκαιο, επιτασσεται επιβαλεται να συμμετεχει στην επεξεργασια των εννοιων.
Οι κοινωνιες, αυτες καθ' αυτες, περα απο ολα τα αλλα, ειναι ενα μεγαλο σχολειο, ειναι ενα μαθηταριο οπου συνεχεια μαθαινουμε.
Πρεπει να αποβληθει η νοοτροπια οτι το μονο που μπορουμε να κανουμε ειναι κριτικη, υποβιβαζει τον ανθρωπο, τον καταβιβαζει στο επιπεδο που το μονο που ειναι δυνατον, το μονο που μπορει να κανει, ειναι να αντιδρα, αντι να δρα.
Ικανος μονο να αντιδρα σε οτι του πετανε στο διαβα του, αντι αυτο που πραγματικα ειναι, αυτο που κανει, ειναι να δρα και να δημιουργει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου