Δαρβινισμος ακραιων καταστασεων που δεν εχει εμφανιστει ποτε στον κοσμο. Στη φυση, οπως γινεται συνηθως, δεν υπαρχει τιγρη, λιονταρι, η οποιοδηποτε αλλο αρπακτικο, που να σκοτωνει περα απο οτι οι αναγκες της επιβιωσης τους απαιτουν. Οι ανθρωποι το κανουν. Και το κανουν αυτο υπερβαινοντας τους απλους νομους της φυσης. Αναρωτιεται κανεις, ποια αλλοκοτη εννοια της "επιβιωσης των ικανοτερων", μια τετοια παραμορφωμενη αντιληψη των νομων της φυσικης επιλογης προσπαθει να αποδειξη?
Η ανθρωποτητα εχει επιτυχει το στοχο της επιβιωσης. Εχει δαμασει και συναμα ακρωτηριασει την φυση. Η ανθρωποτητα σαν συνολο μπορει να θρεψει και να φροντισει ολο τον πληθυσμο της γης. Οταν ακους για λιμους και καταστροφες, απορεις, γιατι να συμβαινει αυτο. Αναρωτιεται κανεις γιατι να αφηνεται μια τετοια υποθεση στην καλη θεληση ανθρωπιστικων οργανωσεων, αντι να εξαλειφθη το κακο στη ριζα του?
Στειρος χρηματισμος, να γιατι.
