Ιανουαρίου 03, 2008

Ποια ανωτερη αξια εξυπηρετουν τα «διαφυγόντα κέρδη»?

Διαβαζω σε αυτη την ιστοσελιδα

"Αγωγή εξόντωσης για «ηθική βλάβη» και «διαφυγόντα κέρδη», επειδή αντιτάχθηκαν στην οικοπεδοποίηση του Χορτιάτη."

και αυτο που μου τραβηξε την προσοχη ειναι τα «διαφυγόντα κέρδη» που θεωρηθηκε αιτια ικανη, για να συρθουν ελληνες πολιτες στα δικαστηρια. Καθως και η αναφορα σε «ηθική βλάβη» που σε συνδυασμο με τα «διαφυγόντα κέρδη» με κανει να αναρωτιεμαι ποια ειναι αυτη η εννοια του ηθους που θεωρηθηκε οτι υπεστη βλαβη?

Απο την αλλη πλευρα ειναι και η δικαστικη αρχη που ειναι αρωγος σε αυτην την διαστρεβλωση αξιων, ενω υποτιθεται οτι υπηρετουν την κοινωνια, πολιτεια, κρατος. Αλλα ακομη παρα περα, οι νομοι του ελληνικου κρατους που πανω τους στηριχτηκε, και στηριζονται τετοιες διαδικασιες. Τι ρολο υποτιθεται οτι παιζουν οι νομοι τελος παντων? Το να διαιωνιζουν την αυθαιρεσια και ασυδοσια συγκεκριμενων πολιτων, οπως πριν λιγο διαβασα σε αυτην την ιστοσελιδα?

Ποια εννοια ηθους εξυπηρετει το συρσιμο ατομων στα δικαστηρια για «διαφυγοντα κερδη»? Ηθος που μετριεται με ευρω? Το βαζεις στο κανταρι? Το ζυγιζεις απεναντι σε ενα ματσο ευρω, πεντοχιλιαρα που τα κανεις πετσετακια?

Η μονη βλαβη ηθους που υπαρχει ειναι αυτη που εχουν καταφερει οι εναγοντες, καθως και δικαστες και νομοι που σερνονται πειθινια στο αρμα ενος χρηματισμου. Βαναυσα καταφερνονται εναντια σε ανθρωπινες αξιες. Υπαρχει πολυ αγανακτηση στα ιστολογια που την συμμεριζομαι και την ασπαζομαι αλλα θα πρεπει καποτε αυτη η αγανακτηση να ξεπερασει την διαμαρτυρια και να γινη δημιουργια. Δεν χρειαζεται να περιμενει κανεις, τον ενα η τον αλλο. Αν θελουν ας ακολουθησουν.

Αυτο που δεν πρεπει να γινεται ειναι να δαχτυλοδειχνουμε ο ενας στον αλλο, να αποκαλουμε ο ενας τον αλλο φταιχτη για το χαλι, αντι να τεινουμε το δαχτυλο στο συστημα της κοινωνιας που με τους νομους της τοσα χρονια εχει προστατεψει και προστατευει κατω απο την μυτη μας αλλοτρια συμφεροντα.

Που αναβιβαζουν την αξια του χρηματος, υπερανω καθε αλλης πραγματικης ανθρωπινης αξιας.