'Εξυπνοι' νομοι?

Στο προσφατο θεμα του doping στην εθνικη ομαδα αρση βαρων, η εκφωνητρια των ειδησεων αναφερε

"... να αναλογιστουν οι ευθυνες και να παρθουν μετρα ...".

ενω ο κυριος Ιωαννιδης υπερθεματισε και ειπε

"... θα πεσουνε κεφαλια ..."


Η συνηθης επωδος σε καθε καινουρια συμφορα που βρισκει εξ' απηνης και απροετοιμαστη την ελληνικη κοινωνια την κυβερνηση το ελληνικο κρατος. Η δημιουργια καινουριων νομων πανακεια για την αντιμετωπιση καθε κρισης, ασπιδα για καθε απειλη, για καθε επερχομενη καταστροφη. Και τρεχουν σαν τρελοι, καταυδρωμενοι για να μπαλωσουν τρυπες.

Αναρωτιεμαι. Ειναι σωστη αυτη η αντιμετωπιση? Αυτη η παρορμηση για την επιλυση προβληματων, με την πεποιθηση οτι τα προβληματα θα λυθουν αν υπαρχει ο ταδε η ο δεινα νομος? Μεσ' το μυαλο μου στριφογυριζει ο Γκεντελ και το θεωρημα της μη πληροτητας. Οτι οσους νομους και να σκαρφιστεις ποτε δεν θα μπορεσεις να αποφυγεις τις αντιφασεις, που ειναι εγγενεις μεσα σε ενα συστημα, και το μονο που καταφερνεις ειναι να το διογκωνεις. Να το καταντας ενα πλαδαρο, δισκινητο, δυσκαμπτο συστημα κανονων που δυσχεραινει ακομα περισσοτερο τις σχεσεις των ανθρωπων σε μια κοινωνια.

Νομοι ατεγκτοι διαβαζε ακαμπτοι, σκληροι διαβαζε σαν ξυλαγκουρα, που θα σπασουν στην παραμικρη πιεση αν λιγο λυγισουν. Νομοι χωρις ευελιξια και γενικη αποδοχη.

Τοτε τι μπορει να γινει? Νομοι ευκαμπτοι ευλιγιστοι που να μπορουν να μετεξελιχτουν? Απο μονοι τους? Να μην πεφτουν σε αντιφασεις?

Εξυπνοι νομοι? Οπως λεμε smart bombs. Αλγοριθμοι?

Νομοι που να προβλεπουν τις εξελιξεις, να εμπεριεχουν μεσα τους εκεινα τα στοιχεια προβλεψιμοτητας, που να προλαβαινουν τις δυσαρεστες καταστασεις αντι να τρεχουν ασθμαινωντας, πισω απο τις καταστασεις. Να ελαφρυνθει επισης ο ογκος της νομοθεσιας, να ειναι νομοι καταληπτοι, να εχουν την δυνατοτητα να γινουν αποδεκτοι απο το ευρυτερο κοινωνικο συνολο.

Ποιες ειναι οι κυριοτερες αρχες που διεπουν την δημιουργια νομων? Καταστολη και εκδικητικοτητα, ενω παραμεριζεται η βασικοτερη αρχη, η αρχη της διευκολυνσης των σχεσεων μεταξυ των ατομων σε μια κοινωνια στο συνολο του. Τωρα βεβαια δεν χρειαζεται να βαλουμε και πολιτικη η ταξικη χροια στους επικρατωντες νομους, δηλαδη να κατοχυρωνουν την μονομερη απολαυη του πλουτου μιας χωρας απο τους εχοντες, απο τις βλαβερες βλεψεις των μη εχοντων.

Τι ειναι οι αλγοριθμοι? Χρησιμοποιουνται στον προγραμματισμο στους ηλεκτρονικους υπολογιστες για την δημιουργια προγραμματων για την εξυπηρετηση του χρηστη και η νοοτροπια που τους κατεχει ειναι να ειναι φιλικοι προς τον χρηστη.

Πολυς προλογος και ακομα δεν εβαλα το χαοτικο μυαλο μου να δουλεψει. Ας το βαλουμε τωρα. Σιγουρα χρειαζομαστε νομους σε μια κοινωνια. Δεν μπορει ο καθενας να κανει του κεφαλιου του. Πρεπει να υπαρχει ενας κοινος παρανομαστης, που ολοι αποδεχονται και κανονιζουν αναλογα τις σχεσεις μεταξυ τους.

Τι ειναι οι νομοι? Ποιος ειναι ο λογος της δημιουργιας τους? Ποια ειναι η σπιθα που τους δημιουργει? Οι νομοι ξεπηδανε σαν ελκυστες αποτελεσμα της συνεχης επαναλαμβανομενης κινησης των ατομων μεσα στον κοινωνικο χωρο. Κινησεις που πηγαζουν απο τις επαναλαμβανομενες καθημερινες δοσοληψιες των μελων μιας κοινωνιας. Οι επαναλαμβανομενες δοσοληψιες παιζουν τον ρολο μιας επαναλαμβανομενης συναρτησης. Σαν αποτελεσμα αυτης της επαναληπτης συναρτησης δημιουργουνται οι ελκυστες. Ελκυστες απο την πλευρα τους αντιπροσωπευουν την επιδραση των πρωτοκινητηριων καταστασεων πανω στις οποιες εχουν μια σχεση ευεσθητης εξαρτησης. Οι ευσθητες εξαρτησεις ειναι εκεινες που καθοριζουν τους ελκυστες. Αν υπαρξει μια μικρη αποκλιση σε αυτες τις πρωτοκινητηριες αρχικες συνθηκες τοτε θα δημιουργηθει μια νεα διακλαδωση προς ενα καινουριο ελκυστη.

Εδω υπεισερχεται και ο ορισμος του αλγοριθμου, του εξυπνου νομου. Θα πρεπει να παρει υποψη του τις μεταβολες στις πρωτοκινητηριες συνθηκες που ειναι ικανες να δημιουργησουν διακλαδωση προς ενα καινουριο ελκυστη. Ο ελκυστης αυτος καθοριζει τις σχεσεις των ανθρωπων σε ενα κοινωνικο συνολο, και ο νομος θα πρεπει να συμφωνει με τα δεδομενα αυτης της σχεσης η σχεσεων.

Ποιες ειναι πιο δυνατες? Οι σχεσεις μεταξυ των ανθρωπων ετσι οπως διαμορφωνονται, μπορω να πω ελευθερα, χαοτικα, η οι νομοι που η κοινωνια επιβαλλει για να ελεγξη
τις σχεσεις των μελων της προς μια συγκεκριμενη αλλα διαφορετικη κατευθυνση απο αυτη που διαμορφωνεται ελευθερα.

Τι ειναι αυτο που ελευθερα καθοριζει προς τα που μια συγκεκριμενη διακλαδωση θα οδηγηθει? Η ψυχοσυνθεση του ατομου η ατομων οπως αυτη καθοριζεται απο την ανταποκριση στα ερεθισματα, στα συνολικα ερεθισματα, ενα ατομο δεχεται απο το υπολοιπο κοινωνικο συνολο σε καθημερινη βαση? Πολλα απο αυτα τα ερεθισματα ειναι αποτελεσμα και των υφισταμενων νομων καθως και τις κυριαρχες νοοτροπιες, αξιες, ιδεες στον κοινωνικο του χωρο.

Απο τα ερεθισματα σε συνδυασμο με την ψυχοσυνθεση του ατομου θα πρεπει να βγαινει και η ωθηση που ειναι αναγκαια για την δημιουργια μιας διακλαδωσης προς ενα καινουριο ελκυστη. Η δραση αυτου του ωστικου κυματος θα πρεπει να ειναι τετοια ουτως ωστε να ειναι μη γραμμικη για να δημιουργηση την διακλαδωση. Ποιο ομως ειναι το περιοριστικο στοιχειο στην κατασταση αυτη? Τι κραταει την επιδραση αυτη μεσα σε συγκεκριμενα ορια?

Οπως ειπαμε σε ενα συστημα υπαρχουν αντικρουομενες τασεις, εγγενη μεσα στο συστημα. Αυτες οι αντικρουομενες τασεις ειναι και εκεινες οι αιτιες που καθοριζουν εαν ενας νεος νομος θα γινει ευρεως αποδεκτος απο το κοινωνικο συνολο. Οπωσδηποτε οι αντικρουομενες τασεις δεν ειναι μονο νομοι γραπτοι αλλα και αγραφοι κανονες που εχουν αντιστοιχη ιση δυναμη.

Οι αντικρουομενες τασεις πρεπει να μετριαστουν και σε αυτο πρεπει να στοχευει και ενας νεος νομος. Σε αντιθετη περιπτωση μια επαυξηση στην ενταση αντικρουμενων στασεων μειωνει την δυνατοτητα ενος νεου νομου να επιφερη τις επιθυμητες αλλαγες στις σχεσεις μεταξυ των μελων του.
"Βέβαια σίγουρα ο νέος νόμος έχει μειονεκτήματα, αλλά ποιος νόμος είναι τέλειος; Αν ήταν τέλειοι όλοι οι νόμοι ποιος ο λόγος να υπάρχουν τα νομοθετικά όργανα και στην τελική ποιος είναι τέλειος σε αυτόν τον κόσμο;"