Δεκεμβρίου 19, 2008

Σχολιο για την αναρτηση "Μετάθεση ευθυνων" από τον Παυλο Πολυκρατη.

Παραδεχεσαι, στην αρχη της αναρτησης σου οτι

".. ζούμε στην εποχή της ρεμούλας, της διαφθοράς, του ρουσφετιού, της εξυπηρέτησης, της μπόχας , της δυσωδία, της σήψης κτλ."

τα χειριστα των συμπτωματων που πηγαζουν, οπως αναφερει εδω

"Εν ολίγοις, για το ότι η ίδια η κοινωνία έχει προ πολλού διαλυθεί, σαν αποτέλεσμα της σύλληψης και της λειτουργίας της ως αγοράς με μοναδική κινητήρια δύναμη το κεφαλαιοκρατικό κέρδος."

απο την λειτουργια της κοινωνιας σαν αγορα, με το κεφαλαιοκρατικο κερδος την κινητηρια δυναμη.

Παρ' ολα αυτα παρακατω αναφερεις οτι

" Ε.. όχι κύριοι, εάν θεωρείτε ότι ζούμε σε ένα κράτος δικτατορικό και χουντικό, ένα κράτος που λειτουργεί με τη βία και την καταστολή, ένα κράτος που σκοτώνει τα παιδία του είστε βαθιά νυχτωμένοι και πάσχετε από το παλαιό μανιοκαταδιωτκό κομουνιστικό σύνδρομο, σύμφωνα με το οποίο παντού βλέπουμε εχθρούς να μας καταδιώκουν."

το κρατος δεν λειτουργει με την βια, την καταστολη, δεν σκοτωνει τα παιδια του, και ολα αυτα ειναι αποκυηματα φαντασιας αναλογου ενος μανιοκαταδιωκτικου κομουνιστικου σύνδρομου. Οπωσδηποτε, δεν βγαινει το κρατος παγανια καθε μερα για να σκοτωνει τους πολιτες του, η μαλλον ποσες φορες θελεις να σκοτωσει για να αλλαξεις γνωμη, η ακομη καλυτερα ας σκεφτουμε πως σκοτωνει, πως μπορει να σκοτωσει.

Αναφερω παλι την ιδια πηγη, για να παρουμε μια ιδεα

"... δεν θα γινόταν λόγος για την πολιτική διαφθορά, για την κατάφωρη ευθύνη και των δύο κομμάτων εξουσίας, για τη συσσώρευση του κοινωνικού πλούτου σε όλο και λιγότερα χέρια η οποία ανατινάζει από τα μέσα κάθε λειτουργία δημοκρατίας, για τις εφιαλτικές ανισότητες μιας κοινωνίας που παράγει διαρκώς αποκλεισμό για όλο και μεγαλύτερα τμήματά της πετώντας τα απλώς να πεθάνουν στον δρόμο…"

με αργους θανατους, που ουτε στα ψιλα των εφημεριδων δεν παιρνανε. Απο τις εφιαλτικες ανισοτητες, που η ρεμουλα, η διαφθορα που αναφερεις οξυνουν ακομα περισσοτερο, και που αποκλειουν συνεχεια ολο και μεγαλυτερα τμηματα της κοινωνιας, πετωντας τα στους δρομους για να πεθανουν. Αυτοι θανατοι δεν ειναι? Η θα πρεπει να το γραψουν οι εφημεριδες για να ειναι.

Και οπωσδηποτε το κρατος θα φθασει στους θανατους, που θα περασουν στις εφημεριδες για να τους ακουσεις εσυ, με την αστυνομια, που ποιος ειναι ο ρολος της? Οπως παλι αναφερει εδω

"Ως μηχανισμός περιφρούρησης ενός κράτους φτιαγμένου έτσι ώστε να διασφαλίζει την ανισότητα του πλούτου και της ισχύος, η αστυνομία είναι κατ’ ανάγκη ένας μηχανισμός καταστολής: δουλειάς της είναι να βιαιοπραγεί, να βασανίζει και, όταν είναι ανάγκη, να σκοτώνει…"

Κατι που συχνα-πυκνα θα πρεπει να υποπεφτει στην αντιληψη σου. Φανταζομαι.

Κραταω αυτο που ειπες για την ζωη

" ... και σε καμία περίπτωση δεν βάζει στη ζυγαριά το πολυτιμότερο αγαθό της ζωής με οποιοδήποτε υλικό αγαθό."

αλλα το υφος και τα συμπερασματα που βγαζεις με κανει να αναρωτιεμαι κατα ποσο το ενστερνιζεσαι. Αν και υπαρχουν αγαθα, ιδεες που οι ανθρωποι παλευουν για να κερδισουν που η ζωη θυσιαζεται στο βωμο τους.

PRESS-GR.blogspot.com: Μετάθεση ευθυνών...

Δεν υπάρχουν σχόλια: