Οι βδέλλες του προϋπολογισμού της Ελλάδος είναι αθάνατες
Η τροικα, σαν τους παλαι ποτε, κακους φραγκους, απεναντι σε ποιους; Στο μπαχαλο που λεγεται ελληνικο κρατος. ..
Και οχι μονο το κρατος, αλλα και οι πολιτες του μαζι. Ενα σκορποχωρι που δεν ξερει που παν τα τεσσερα. Εχουν χωριστει σε συμμοριες, και η καθεμια κοιταζει τα τσανακια της, δημιουργωντας ενα ακομα μεγαλυτερο μπαχαλο.
Εχει καμμια σημασια ποιος το δημιουργησε; Το γεγονος παραμενει και πανω σε αυτο το γεγονος, πανω στα οποια κειμενα θα πρεπει να βγουν οι αποφασεις. Και οχι γιατι το λενε οι φραγκοι, αλλα γιατι ετσι θα πρεπει να γινει.
Ναι δεν ειναι μονο η ελλαδα, δεν φταιει μονο αυτη, δεν ειναι μονο αυτη που κατατρεχεται. Ολη η υφηλιος δεινοπαθει. Τα παγκοσμια κορακια, γερακια, αετοι, η απο οποιαδηποτε σκοπια καποιος τα βλεπει, βγηκανε παγανια και χτυπανε στο ψαχνο.
Ναι, οι φραγκοι το παρακανουν. Οι ασπονδοι φιλοι, φιδι στον κορφο σου, χειροτεροι και απο εχθροι, αλλα δεν εχει καμμια σημασια για τις αποφασεις που θα πρεπει να παρθουν.
Δεν μπορει πλεον ολες τις βρωμιες, να τις στοιβαζουμε κατω απο το χαλι. Το 'κατω απο το χαλι' παραγεμισε, δεν παει αλλο. Νισαφι.
Το κρατος, θα πρεπει να γινει κρατος. Παει τελοιωσε. Δεν μπορει να συνεχισει να ειναι πλαδαρο, τυφλο και ξεδοντιασμενο.
Το κρατος να ειναι απλα ενα σφαχταρι στο ελεος του θεου και αχορταγα να το βυζαινουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου