Η λιτότητα, ο λιτός και ο
άλλος λυτός.
Η λιτότητα στο
χώρο της πολιτικής είναι «μορφή οικονομικοκοινωνικής πολιτικής σε περίοδο
ύφεσης, κατά την οποία περιορίζονται στο ελάχιστο οι ανάγκες και οι περιττές
δαπάνες του κράτους, με σκοπό τη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος, τη
σταθεροποίηση και την ανάκαμψη της οικονομίας» δεν σχετίζεται επ’ ουδενί με τη
μιζέρια και την κακομοιριά, αλλά η μνημονιακή λιτότητα συνδέεται με περικοπή
μισθών και συντάξεων, με συνεχή επιβολή φόρων, με ανεργία, με μετανάστευση, με
φτωχοποίηση του μισού πληθυσμού. Ποιος λοιπόν μπορεί να ισχυρισθεί ότι δεν
αισθάνεται ταπεινωμένος αυτός που έχασε την εργασία του και συνεπώς τη δυνα-
τότητα βιοπορισμού και προσέρχεται σε συσσίτιο; Βέβαια, τούτος ο λαός ξέρει να
δίνει από το υστέρημά του, να μοιράζεται και να συμπαραστέκεται στους
αναγκεμένους και είναι αξιέπαινος. Δεν παύουν όμως τα συσσίτια να παραπέμπουν
στην Κατοχή, και μάλιστα χωρίς να έχει προηγηθεί πόλεμος! Ο ελληνικός λαός
ταπεινώθηκε σε καιρό ειρήνης από την αβελτηρία των πολιτικών, τους οποίους ο
ίδιος εξέλεγε. Αυτό δεν είναι λιτότητα, είναι εξαθλίωση! Επειδή δε οι πολιτικοί
πολλά δεν λένε με το όνομά τους – είναι σκληρή η αλήθεια! -, ονόμασαν κατ’
ευφημισμό την εξαθλίωση, στην οποία βύθισαν εκα- τομμύρια Ελλήνων, λιτότητα!
Η μνημονιακή
λιτότητα, που την τελευταία πενταετία στοίχειωσε στον τόπο μας και έφερε σε
απόγνωση πολλούς και όλοι την αντιμάχονται δεν είναι ελεύθερη επιλογή του
πολίτη, αλλά επιβεβλημένη πολιτική στην πολύπλοκη σύγχρονη παγκοσμιοποιημένη
οικονομία και προσδιορίζεται ποικιλοτρόπως. Ακούμε λοιπόν συχνά για μέτρα
λιτότητας, που σημαίνουν σκληρούς οικονομικούς περιορισμούς, θεσπισμένους από
την Πολιτεία στις πλάτες, και ερήμην, των πολιτών. Γίνεται λόγος για αυστηρή
και σκληρή λιτότητα, για μονομερή λιτότητα, αφού κάποιοι στερούνται τα πάντα,
ενώ την ίδια ώρα άλλοι αυξάνουν τα πλούτη τους. Ακούσαμε από τον Υπουργό
Οικονομικών και για «πυραμιδική λιτότητα», διότι την κορυφή της κοινωνικής
πυραμίδας η λιτότητα δεν την αγγίζει. Έτσι, μια ακόμη λέξη στο χώρο της
πολιτικής πτώχευσε εννοιολογικά.
ενας ..ψυχρος
..ξερος ..κρυος ..Βορειο-Ευρωπαιος ..
απο οπου ..ξεκινησε ..η εννοια
..καπιταλισμος ..
θα σου πει ..δεν υπαρχουν ορια στην λιτοτητα ..
οτι αυτες
ειναι ..συναισθηματικες παλαβομαρες .. που δεν αξιζουν ..ευρο-σεντ .. στα
χρηματιστηρια .. δεν βγαζουν κερδη ..
και οτι σαν ..ελληνες και σαν
ανθρωποι ..να συμμορφωθουμε και να ακολουθησουμε τις επιταγες .. της ευρωζωνης
και της γερμανιας ..για μεταρυθμισεις οσο ..στυγνες και αν μας φαινονται ..αν
τις αισθανομαστε ..
οτι δεν υπαρχει αλλη λυση .. σαν ενας ιερος σκοπος ..που αγιαζει τα μετρα ..
και εχουμε κι απο πανω .. το
κερασακι στην τουρτα ..
την εννοια .. της ..
«πυραμιδικής λιτότητας»
να ριξει ..αλατι ..στις πληγες
που ανοιγει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου