Ποσες φορες, ιδαιτερα στον ιστοτοπο Antinews, με εβγαλαν απο τα ρουχα μου, δεν λεγεται. Τωρα διαβαζω στις στηλες τους για μηνυμα που εστειλαν οι εκλογεις στα κομματα.
Να σας πω ποιο ειναι το μηνυμα που βγαινει. Λασπολογια και ρατσισμος, κρυπτο- η οχι, τελος.
Δεξιοι, για τον 'εαυτουλη' τους, αριστεροι για το ματσο απο 'εαυτουληδες' ενα συνολο. Σε ολο το φασμα απο τα δεξια στα αριστερα, οπως υπαρχει μεσα στις κοινωνιες μας αυτη η ιδιοτητα του 'εαυτουλη' σταδιακα ελλατωνεται. Καθως βαινει το βελος απο τα δεξια στα αριστερα, δεν βλεπουν τον 'εαυτουλη' σαν μια μοναδα που θα πρεπει αναγκαστικα να αναδεικνυεται ξεχωριστα απο τους αλλους 'εαυτουληδες' στο συνολο, αναγνωριζει ολους τους αλλους 'εαυτουληδες' που περιτρυγιριζουν τον καθε δικο του 'εαυτουλη', τους δινει το δικαιωμα να ζουν με τον δικο τους 'εαυτουλη', οτι θα δωσουν και σε αυτους ενα κομματι απο την πιττα, που ολοι μαζι φτιαχνουν, οτι εχουν και αυτοι δικαιωμα στην πιττα.
Ολοι μαζι να φτιαχνουν την πιττα και την μοιραζουν ολο και πιο δικαια.
Υπαρχει μια σοφη ρηση, που λεει, 'μην μου σβηνεις τη φλογα στο κερι μου', 'don't blow my candle out'.
Ο ευατουλης μας, ενα καντηλι που το αναβουμε, και το περιποιουμαστε για να το διατηρησουμε αναμμενο και να του δυναμωσουμε την φλογα.
Οι δεξιοι, η εννοια του δεξιου, η πιστη στον εαυτο του, στην αναδειξη της μοναδας στο συνολο, της μοναδας που δεν θελει να ενταχθει στο συνολο, να υποταχθει στο συνολο, να διατηρει ακεραια την προσωπικοτητα του, ολες τις ιδιοτητες που τον χαρακτηριζουν. Και με περισσεια ορμη, να βγαινει στην κοινωνια και με παρρησια να αναδεικνυει τον εαυτο του μεσα απο το συνολο, να ξεχωριζει απο τους αλλους.
Αλλα υπαρχουν ορια, που οταν καποιος φτασει αυτα τα ορια και δεν μπορει να τα ξεπερασει, ειτε γιατι ειναι δυσκολο και χρειαζεται περισσοτερη δουλεια για να τα ξεπερασει η γιατι εχει φτασει στα φυσικα του ορια, τα εξ ορισμου του εαυτου του, που δεν μπορει να τα ξεπερασει. Η ορμη του που τον ωθει να ξεχωριζει απο τους αλλους εχει μια δυναμικη απο μονη της, και τον σπρωχνει να κανει αυτο που του εχει απομεινει. Για να ξεχωριζει, αντι να ασχοληθει να κανει την δικη του φλογα δυνατοτερη, σβηνει τα καντηλια των αλλων.
Αυτη του η ορμη, εξουθενωνετε σε αυτο που της εχει απομεινει, για την αναδειξη του ατομου, τα στενα ορια καθε ενος ατομου ξεχωριστα, που δεν μπορει να ξεφυγει απο την μετριοτητα, πεπερασμενα τα ορια μας, με το μονο τροπο που μπορει. Να καταλυει ολες τις αλλες προσωπικοτητες, να τις μηδενιζει για να αναδειχθει η δικια του προσωπικοτητα σαν καλυτερη απο τις αλλες. Να σβησει τα καντηλια ολων των αλλων για να μεινει το δικο του καντηλι μονο αναμμενο.
Και ολα αυτα, μεσα απο τα στενα ορια του συστηματος. Ενα συστημα που εχει βασιστει στην αρχη του πως να δημιουργησουμε πλουτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου