Το περιβοητο 'σχοινι' του καπιταλισμου ειναι στο τελειωμα του. Η ωρα πλησιαζει.

.. απεργαζονται .. την καταστροφη τους ..

..η πανακεια .. η αγορα ειναι σκληρη .. αδεκαστη .. δεν ειναι ..φιλανθρωπικο ιδρυμα .. ας τυρβαζουν στην αιωνιοτητα ..κατω απο τον ισκιο της .. βαυκαλιζομενοι .. δεν θα τους ωφελησει σε τιποτε .. δεν θα σταματησει το γκρεμισμα, συθεμελα του οικοδομηματος που λαθρα .. στη ζουλα .. υπουλα κτισανε ..

.. προκαλουν την εξαθλιωση .. του κοινωνικου ιστου ..

.. αλλα συνεχιζουν .. αδακρυτα .. η χυνουν με τις χυτρες κροκοδειλια δακρυα .. αλλα συναμα .. και αγογγυστα .. συνεχιζουν απερισπαστοι .. στο θεαρεστο εργο τους .. ο καπιταλισμος ειναι σκληρος .. θα πρεπει να κανεις .. θυσιες για να επιτυχεις .. αμολανε τα τροπαρια .. με την οκα .. σου αραδιαζουν ..

ενω .. την ιδια στιγμη ..σου πετανε καταμουτρα ..την αδιαφορια τους .. το 'να πανε να κοψουν τον λαιμο τους' ..πεφτει .. συνεφο .. ανεπαισχυντα ..δειχνουν, οτι ..ποσως τους ενδιαφερει ..

αλλα .. μεχρι ποτε δεν θα τους νοιαζει ..

τα ορια ελιγμων στενευουν .. οσο πιο ..στεναχωρη ..κανουν τη ζωη των ανθρωπων ανα την υφηλιο .. τοσο πιο γρηγορα .. σκαβουν τον λακκο .. που θα θαφτουν

το μοντελο δεν τραβαει .. ειναι γραμμενο στις προδιαγραφες της δημιουργιας του .. στα γονιδια του ..

τα λεφτα δεν ειναι πλουτος .. πλουτος ειναι .. τα σπιτια που χαιρονται οι ανθρωποι .. τα καλα του κοσμου .. που αλλοι ανθρωποι .. μοχθησαν .. πασχισαν .. σοφιστικαν .. για να τους προσφερουν ..

.. ανθρωποι που πηγαινουν στις δουλειες τους .. με ορεξη.. χωρις να βλαστημανε τα αφεντικα τους .. τους πελατες τους .. τους εαυτους τους, τους ιδιους .. την μερα και την ωρα που γεννηθηκαν

.. να γυριζουν στα σπιτια τους .. ρακη σκετα .. πικροχολοι .. απογοητευμενοι .. να πλακωνονται στην στενοχωρια .. για τα παιδια τους .. τις γυναικες τους .. τους αντρες τους .. τους ιδιους τους εαυτους τους .. μιζερια ..

.. μιζερια σπερνουν .. και μιζερια θεριζουν ..