Νοεμβρίου 06, 2007

Δεν εχει ευελιξια η ελληνικη γλωσσα.

Η ετσι μου φαινεται? Δεν μπορω να ξερω. Τουλαχιστον τωρα αυτη ειναι η αποψη μου. Γιατι να μην με ικανοποιη η λεξη νευροεπιστημονες? Γιατι η λεξη neuroscientists να ακουγετε καλυτερα? Ειναι θεμα εξοικιωσης και μονο η υπαρχει μια εγγενη δυσκαμψια στην υφη, την δομη της γλωσσας που κανει τις λεξεις να εμφανιζονται σαν αγαρμπες προσπαθειες, μια στυγνη στειρα μεταφορα των ορων της αγγλικης στην ελληνικη γλωσσα. Δηλαδη εχει να κανη με τον τροπο που γινεται η μεταφορα και οχι μια ενυπαρχουσα αδυναμια? Δεν υπαρχει προϊστορια στην δημιουργια της λεξης καθοσον δεν υπαρχει καποιος που να εχει ασχοληθη με το θεμα που η λεξη θελει να εκφραση.

Παραγει η κιθαρα μουσικη? Τι ειναι αυτο που δεν μου αρεσει σε αυτην την αναλογια που σκαρφιστηκε για να αποδωση την εννοια που ηθελε να διευκρινηση. Αν το μυαλο παραγει συνειδηση. Μυαλο-συνειδηση, κιθαρα-μουσικη. Την πρωτη εντυπωση που μου δινει ειναι μια διαθεση χλευασμου της σκεψης αυτης. Γιατι απομονωνει και απογυμνωνει τις εννοιες. (Αλλο παλι και αυτο. Εννοιες, σαν να λεμε concepts. Εχουν αντιστοιχια?) Αναφερεται στα αντικειμενα, τα απομονωνει χωρις να λαβη υποψιν οτι τα αντικειμενα παιρνουν μερος σε διαδικασιες, σε processes, και αυτες οι διαδικασιες πανω στα αντικειμενα ειναι εκεινο που δημιουργει απο την κιθαρα μουσικη και απο το μυαλο συνειδηση. Ενταξει δεν ειναι τοσο απλα τα πραγματα. Υπαρχουν πολλα που ειναι ανεξηγητα ακομα αλλα αυτο δεν σταματαει την προσπαθεια του ανθρωπου για να εμβαθυνη ακομη περισσοτερο οτι ακομη παραμενει ανεξηγητο.

Αν η ελληνικη σκεψη παραμενει δογματικα καρφωμενη στα προ χριστου, και παραμενει εκει αμετακινητη και συναμα βαυκαλιζεται για την ανωτεροτητα της, την ιδια στιγμη που η παγκοσμια σκεψη παραγει συνεχεια καινουριες ιδεες και αντιληψεις, τοννους σε χαρτι, με φορεα την αγγλικη γλωσσα. Για αυτο τον λογο η αγγλικη γλωσσα παραμενει ζωντανη, σπαρταραει σαν ψαρι εξω απο το νερο.

Εν τελει θα μου δημιουργηθη αλλεργια καθε φορα που ακουω να αναφερονται στην αρχαιοτητα και στους αρχαιους φιλοσοφους. Με κανει να νοιωθω οτι η ανθρωποτητα σταματησε να δημιουργη απο τοτε. Γελοιοποιουμε και trivialise την νεωτερη σκεψη και προσπαθουμε μηχανιστικα να προσαρμοσουμε τους ορους στην αγγλικη, που γεννιουνται κατα δεκαδες στην παγκοσμια ... τωρα τη λεξη να βαλλω που να αποδιδει σωστα την εννοια literature. Λογοτεχνια, οχι. Φιλολογια και παλι οχι. Ενημερωτικο η διαφημιστικο υλικο και παλι οχι. Συγγραματα ταιριαζει αλλα δεν βολευει. Εστω, ας το βαλουμε σαν ... στο σωμα των παγκοσμιων συγγραματων. Α το βρηκα ... στο παγκοσμιο συγγραφικο υλικο. Παλι καλα.
Ουφ, απηυδησα. Αρκετα για την ωρα.

Μαλλον οχι

Κατι ελπιδοφορο που με κανει να ξανασκεφτω αυτα που εγραψα προηγουμενα. Λεξεις σαν "κινητροδότησε", "δυσεξήγητη", "εν δράσει", "αντιληπτικό μας σύστημα", μια ακρως ευρυματικη χρηση κομματιων λεξεων για την δημιουργια καινουριων λεξεων, μια αφετηρια, για την εμπεριστατωμενη περιγραφη εννοιων και συναμα την δημιουργια εξ'αυτων αλλων νεων λεξεων. Και η αγγλικη γλωσσα με τον ιδιο τροπο δημιουργη καινοτοπες λεξεις. Synectics,