Λαικος, λαος εννοιες που εχουν χασει την αιγλη τους το φωτοστεφανο που τις περιτρυγιριζε και στην σημερινη εποχη οταν καποιος αναφερεται στις εννοιες αυτες, το λιγοτερο που θα προκαλεσει ειναι θυμιδια και το προσωπο που της αναφερει γραφικο, σαν καλη ωρα ο τωρινος δημαρχος της Θεσσαλονικης που ο θεος να τον φυλαει απο επιβουλους δημοσιογραφους, για μην αναφερθω στις χειροτερες αντιδρασεις των ακουοντων.
Ολα αυτα ξεκινησαν ακομη και απο την εποχη του Ξανθοπουλου οταν ακομη η εννοια πουλαγε και ειναι επακολουθο αυτης της νοοτροπιας, το να χρησιμοποιησης την εννοια για να πουλησης το προϊον σου. Εχει γινει αντικειμενο αγοραπωλησιας. Ολοι οι επιτηδιοι ηταν εις αγραν για να βρουν τι ζηταει ο κοσμος, τι θα πουλησει, τι θα εχει περαση, τι θα κανει τον κοσμο να αγορασει. Διναν στο προϊον τους την ετικκετα λαικο και μαγαρισαν την εννοια.
Απο τοτε ο οποιοσδηποτε ηθελε να κανη κονομα, ειτε καλιτεχνης ηταν, η πολιτικος η οτιδηποτε αλλο, πουλαγε κατα κορον "λαικοσυνη", και κερδιζε. Ξετευλισαν τις εννοιες. Σε ενα κοσμο που μεγαλωνει μεσα σε ενα πλαισιο, ενα πολιτισμο, μια κουλτουρα που καθοριζεται απο λεξεις που εχουν χασει την σημασια τους, σκορπια νοηματα, που δεν σημαινουν αυτο για το οποιο χρησιμοποιουνται. Αλλα λεγονται και αλλα εννοουνται, οι ανθρωποι καταντουν να βρισκονται σε μια ατερμονη συγχιση και ματαια προσπαθουν να βγαλουν μια ακρη.
Οι νεοι που δεν εχουν καμμια σχεση με αυτην την διαδικασια, καθως μπηκανε αργοτερα, η αποριπτουν παντελως τις ιδεες που αναπτυξαν οι προκατοχοι τους, η αναζητουν αλλες διεξοδους που να αρμοζουν στις συνθηκες τις τωρινες, συνθηκες που κυριο συστατικο τους ειναι η παγκοσμια επικοινωνια.
